Το «κτιστόν και δύον» [ 1 ] φως του αισθητού ηλίου, όταν ανατέλει στον κόσμο… καταυγάζει το πρόσωπο της γης. Για να εισδύσει, όμως, εσωτερικώτερα, σε σπηλιές και λαγούμια… πρέπει οι ακτίνες του να βρουν μία ‘ρωγμή’ για να εισέλθουν. Αν οι ακτίνες του «κτιστού και δύοντος» φωτός δεν μπορέσουν να βρουν ‘χαραμάδα’ για να τρυπώσουν εσώτερα… τότε, η διεισδυτική τους δύναμη και η φωτιστική τους χάρη, αδυνατεί να φτάσει στο ενδότερο σκότος και να φωτίσει τις εκεί σκιές. Στον αντίποδα του «κτιστού και δύοντος» φωτός… το άκτιστο κι’ άδυτο…
ΠερισσότεραΆγιον Όρος Άθω: Ένα Φως… που κατέβηκε ως τα βάθη του Άδη!…
