Μήνας: Αύγουστος 2025

Σκέψεις και Προβληματισμοί, μπροστά στ’ απελπιστικά αποκαΐδια μιας τεράστιας οικολογικής καταστροφής… που ‘καταγγέλει’ την αδιαφορία μας, κρούοντας τον ‘κώδωνα κινδύνου’ για επερχόμενη… ‘εκδίκηση’ της Φύσης!… Δεν είναι μόνο τα λογικά κτίσματα (οι άνθρωποι… όσοι, τέλος πάντων, απ’ αυτούς…) που Λατρεύουν και Δοξολογούν αιώνια την Πλαστουργική Αγαθότητα του Δημιουργού-Θεού! Μαζί μ’ αυτούς (και χωρίς αυτούς… αν χρειαζόταν!) ένας άτυπος ‘συμπαντικός συνασπισμός’ εξαίσιων πλασμάτων… μιας εξαίσιας πλάσης… [ 1 ] δοξάζει ακατάπαυστα τον εξαίσιο Πλαστουργό, χωρίς να προτρέπεται από κανέναν σε δοξαστική/ευχαριστιακή έκρηξη…! Τα ευγνώμονα όντα… ευχαριστούν δοξολογικά τον Πλαστουργό της Φυσικής…

«Εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα μου προς Σε, ο Θεός, διότι Φως τα προστάγματά Σου επί της γης…» (Ησαΐας 26, 9)! ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Απ’ τα μεσάνυχτα εγείρεται η ψυχή μου για να παρασταθεί, Θεέ μου, μπροστά Σου… γιατί το Φως που οδηγεί τη ζωή μου, από τη γη στον Ουρανό, είναι οι Εντολές Σου… και μάλιστα η 1η, [ 1 ] που φανερώνει την ‘προσδοκία’ Σου από μένα…! Φαντάζει σχεδόν ‘μαζοχιστικό’ κι’ ίσως ενάντιο στην ανθρώπινη φυσιολογία… αλλ’ είναι, ψυχο/νοητικά, εκρηκτικό… και, πνευματικά, πρόδηλα Ερωτικό… να ξυπνάει κανείς από τ’ άγρια…

«Πάσα η δόξα της θυγατρός του βασιλέως έσωθεν, εν κροσσωτοίς χρυσοίς περιβεβλημένη, πεποικιλμένη…» (ψαλμ. 44, 14) ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Όλη η ένδοξη μεγαλειότητα της Κόρης του Παμβασιλέως των αιώνων, έχει αποκρυβεί μέσα στην υπέραγνη ψυχή Της, καθώς είναι εσώτερα επενδυμένη με χρυσοποίκιλτες θεοειδείς και θεοπρεπείς αρετές… Ο Θεάνθρωπος Κύριός μας Ιησούς Χριστός ευδόκησε… ώστε (όπως η δική Του Σταύρωση είχε, ως ‘φυσικό’ για τη Θεότητά Του επακόλουθο, την ένδοξη Ανάσταση κι’ ενσώματη Ανάληψή Του στους Ουρανούς…) και η Κοίμηση της Πανάχραντης Μητέρας Του να έχει, ως εξαίρετο προνόμιο, την επακόλουθη Μετάσταση της…

Γιατί επέλεξε ο Χριστός να Μεταμορφωθεί σε… ΦΩΣ (ενυπόστατο…) λίγο πριν από την εκούσια Σταύρωση Του…;! Ας ακούσουμε την Μάννα-Εκκλησία να μας εξηγεί το ΠΩΣ και το ΓΙΑΤΙ… Από την υμνολογία της Εορτής: «Επί του Όρους μετεμορφώθης / και ως εχώρουν οι μαθηταί Σου / την δόξαν Σου, Χριστέ ο Θεός, εθεάσαντο. / Ίνα όταν Σε είδωσι Σταυρούμενον, / το μεν Πάθος νοήσωσιν εκούσιον, / τω δε κόσμω κηρύξωσιν / ότι Συ υπάρχεις αληθώς / του Πατρός το απαύγασμα…» ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μεταμορφώθηκες στο Όρος Θαβώρ, Θεάνθρωπε Χριστέ, και οι μαθητές Σου…

«Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά…» (Φιλόσοφος Πυθαγόρας ο Σάμιος, 580-490 π.Χ.) ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Δεν μπορούν να ειπωθούν όλα σε όλους… Όταν/όπου ο πανάγαθος Θεός βούλεται κι’ ευλογεί… οι ανυπερήφανοι Χριστολάτρες βιώνουν υπέρλογα μυστήρια (οι υπερήφανοι, φυσικά, δεν παίρνουν ποτέ ‘μυρωδιά’ απ’ αυτές τις ουράνιες Ευωδίες, που μόνο οι «ταπεινοί τη καρδία» απολαμβάνουν…) από τη θαυμαστή ενέργεια της Θείας Χάριτος μέσα στην ψυχή τους! Αλλά, πόσο εύκολα μπορεί να ευτελισθούν και απολεσθούν τα ουράνια αυτά δώρα… αν, τυχόν, οι διαχειριστές τους διανοηθούν και προσπαθήσουν μια… βέβηλη ‘εκλογίκευση’ της υπέρλογης φύσης τους!…