Έτος: 2025

«Αγκάλας πατρικάς διανοίξαι μοι σπεύσον, ασώτως τον εμόν κατηνάλωσα βίον, εις πλούτον αδαπάνητον αφορών του ελέους Σου. Νυν πτωχεύουσαν μη υπερίδης καρδίαν… Ήμαρτον… Σώσον με!» (Απόσπασμα από τροπάριο της «Κυριακής του Ασώτου») ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Πατέρα μου Ουράνιε, σπεύσε να μου ανοίξεις την Πατρική Σου αγκαλιά… Κατέφαγα με άσωτο βίο την πνευματική περιουσία που μου χάρισες… κι’ επιστρέφω πάλι σ’ Εσένα, γυμνός και πάμπτωχος, αποβλέποντας στον ανεξάντλητο πλούτο του Πατρικού Σου Ελέους… Μην παραβλέψεις περιφρονητικά κι’ αδιάφορα την πτωχεύουσα από αρετές -και πλουτίζουσα από πάθη!- καρδιά μου, που επιστρέφει τώρα πάλι σ’…

«Παντοκράτορ Κύριε, οίδα πόσα δύνανται τα δάκρυα!…» (Στίχος από το Εσπέριο Δοξαστικό της «Κυριακής Τελώνου και Φαρισαίου») ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Παντοκράτορα Θεέ, γνωρίζω καλά… πόσο μεγάλες ‘ανατροπές’ σωτηρίας μπορούν να επιφέρουν -με την παντουργό Θεία Χάρη Σου- τα δάκρυα της μετανοίας…!   Έναρξη του Τριωδίου σήμερα, Κυριακή «του Τελώνου και του Φαρισαίου», και η Μάννα-Εκκλησία, μέσα από το άγιο Ευαγγέλιο και την ιερή Υμνογραφία, μας παιδαγωγεί κατά Θεόν στην πρόσκτηση της μεγαλύτερης ΑΡΕΤΗΣ (Ταπεινοφροσύνης…) και στην απόρριψη της μεγαλύτερης ΚΑΚΙΑΣ (Υπερηφανείας…), προβάλλοντάς μας: προς μίμηση… το αιώνιο υπόδειγμα της «Τελωνικής» ταπείνωσης, και…

Ονειρεύομαι έναν Κόσμο… όπου κανένα παιδάκι δεν κοιμάται νηστικό! «Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει… είναι που ονειρεύομαι σαν τον καραγκιόζη!» [ 1 ] Μέσα στα βαθιά ονειρικά της ψυχής μας, εκεί όπου όλα τα ‘αισθητά’ συνορεύουν, συμπλέκονται και συνυφαίνονται με τα ‘υπεραισθητά’ (…), ο παχύς ρεαλισμός του παρόντος κόσμου λεπτύνεται σαν αχνός…! Κι’ όταν εξαχνωθεί τελείως, τόσο… που η ύλη γίνεται αέρινη και διαπερατή, φαίνεται ξαφνικά μπροστά μας ανοιχτή η πύλη της ‘χώρας των ονείρων’: μια περιοχή ‘εγκλωβισμένης’ συνειδητότητας, που εκτείνεται ανάμεσα στην αισθητηριακή εμπειρία κι’ αντίληψη…

                                                                                                                      Του π. Επ. Καθηγητή Dr. Ιωάννη Μεν. Παπαγιάννη, Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω                                      …

«Θεός εφάνη εν Ιορδάνη… αγιάσαι τα ύδατα!» (Από την Υμνολογία  των Θεοφανίων) ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ο Θεάνθρωπος Χριστός εισήλθε στα Ιορδάνεια ύδατα… για να τα αγιάσει, αποκαθάρει κι’ εξαγνίσει…! Από την κοινή, για όλους τους Ορθοδόξους, Κολυμβήθρα του Μυστηρίου της Βάπτισής μας… μέχρι την οικογενειακή μας ‘μπανιέρα’… και το ‘απέραντο γαλάζιο’ της θάλασσας…, οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στα νερά για να λουστούμε και να καθαριστούμε. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είν’ ο ΜΟΝΟΣ άνθρωπος -και Θεός μαζί- που εισήλθε ποτέ στα ύδατα (με το πρόσχημα να βαπτισθεί σ’ αυτά, απ’ τον Άγιο…