Συγχωρητική αμαρτιών…;! Θεραπευτική παθών…;! Καθαρτική μολυσμών… η Ελεημοσύνη των φτωχών;!
Απόσπερο της Α΄ Κυριακής των Νηστειών…
«Δεύτε εκκαθάρωμεν εαυτούς εν ελεημοσύναις και οικτιρμοίς πενήτων, μη σαλπίζοντες, μη δημοσιεύοντες ημών την ευποιΐαν. Μη επιγνώτω η αριστερά της δεξιάς το έργον. Μη σκορπίση η κενοδοξία τον καρπόν της ελεημοσύνης. Αλλ’ εν κρυπτώ τω τα κρυπτά ειδότι κράξωμεν: Πάτερ, άφες τα παραπτώματα ημών, ως Φιλάνθρωπος.» [ 1 ] (Τροπάριο του Κατανυκτικού Εσπερινού της Α΄ Κυριακής των Νηστειών)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ας καθαρίσουμε τις ψυχές μας, μέσω της ελεημοσύνης και του οίκτου μας προς τους φτωχούς, χωρίς να διασαλπίζουμε κι’ ανακοινώνουμε την καλωσύνη που κάνουμε. Να αγνοεί το αριστερό μας χέρι ό,τι ελεημοσύνες κάνει το δεξί! Να μη σκορπίσει η κενοδοξία τους πνευματικούς καρπούς της ελεημοσύνης. Αλλ’ ας κραυγάσουμε κρυφά προς Εκείνον που γνωρίζει τα απόκρυφα έργα μας: Πατέρα Ουράνιε, συγχώρησέ μας τα παραπτώματα, ως Φιλάνθρωπος που είσαι…
‘Σκαμπίλι’ ηχηρό στην μεταπτωτική λογική μας, και την αυτάρεσκη ‘πνευματικότητα’ μας, το εν λόγω τροπάριο του Κατανυκτικού Εσπερινού! ‘Σφαλιάρα’ στην λογική μας (που πλεονάζει σε γνώση… αλλ’ υπολείπεται σε πίστη…) διότι δυσκολεύεται να εννοήσει: ΠΩΣ μπορεί μια ελεημονητική στάση προς αναγκεμένους αδελφούς μας, να έχει καθαρτική επενέργεια πάνω στις αμαρτίες μας… και θεραπευτικό αποτέλεσμα πάνω στα πάθη μας…;! ‘Σφαλιάρα’ και στην ‘πνευματικότητά’ μας (που πάσχει αυτάρεσκα και ανθρωπάρεσκα…) διότι δεν αντιλαμβάνεται: ΓΙΑΤΙ ‘πρέπει’ η ελεημοσύνη μας να γίνεται μυστικά κι’ απόκρυφα… για να εισακουσθεί από τον Θεό!…
Ατυχώς, δεν έχουμε καταλάβει (ενώ πιστεύουμε πως είμαστε ευφυείς, ίσως και… ευφυέστεροι όλων των άλλων!) ότι, η εν Χριστώ συμπάθεια κι’ η έμπρακτη ελεημοσύνη προς τους αναγκεμένους αδελφούς μας, ως καρπός μετανοίας, που ανταμοίβεται πολλαπλασίως από τον κρυφιογνώστη Θεό… ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΖΕΙ πραγματικά -όχι πλασματικά- τα ‘βάρη’ των ψυχών μας, υπό τα οποία συνθλιβόμαστε, και μας ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΕΙ χαριστικά απ’ όλα τα πνευματικά χρέη… που, άλλως, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να εξοφλήσουμε: «Δεύτε εκκαθάρωμεν εαυτούς εν ελεημοσύναις και οικτιρμοίς πενήτων…»!
Δεν έχουν οι φτωχοί την ‘ανάγκη’ μας… εφόσον, και χωρίς την δική μας ‘ελεημοσύνη’ (αναλογικά, αμελητέα) δεν θα λιμοκτονήσουν, αφού ο Θεός θα τους προσπορίσει ό,τι χρειάζονται, από τ’ ανεξάντλητα αγαθά Του! Εμείς έχουμε την ‘ανάγκη’ των φτωχών, για να ‘εμπορευθούμε’ την ελεημοσύνη, ενόσω διαρκεί η ‘εμποροπανήγυρη’ του παρόντος βίου… και να καθαρθούμε δι’ αυτής και ξεχρεώσουμε… κι’ ότι, χωρίς την ελεημοσύνη (που ενεργοποιεί μέσα μας δραστικούς ‘μηχανισμούς’ σωτηρίας…) κινδυνεύουμε να ‘χαθούμε’ μέσα στην ομίχλη της γενικευμένης αποστασίας, που συμπαρασύρει σε μια ολοένα μεγαλύτερη απροθυμία & μικρότερη επιθυμία για την Σωτηρία μας!
Ένας ΚΑΚΟγηρος…
από το Άγιο Βουνό των ΚΑΛΟγήρων.
—————————————————
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ