Έτος: 2025

«Πάσα η δόξα της θυγατρός του βασιλέως έσωθεν, εν κροσσωτοίς χρυσοίς περιβεβλημένη, πεποικιλμένη…» (ψαλμ. 44, 14) ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Όλη η ένδοξη μεγαλειότητα της Κόρης του Παμβασιλέως των αιώνων, έχει αποκρυβεί μέσα στην υπέραγνη ψυχή Της, καθώς είναι εσώτερα επενδυμένη με χρυσοποίκιλτες θεοειδείς και θεοπρεπείς αρετές… Ο Θεάνθρωπος Κύριός μας Ιησούς Χριστός ευδόκησε… ώστε (όπως η δική Του Σταύρωση είχε, ως ‘φυσικό’ για τη Θεότητά Του επακόλουθο, την ένδοξη Ανάσταση κι’ ενσώματη Ανάληψή Του στους Ουρανούς…) και η Κοίμηση της Πανάχραντης Μητέρας Του να έχει, ως εξαίρετο προνόμιο, την επακόλουθη Μετάσταση της…

Γιατί επέλεξε ο Χριστός να Μεταμορφωθεί σε… ΦΩΣ (ενυπόστατο…) λίγο πριν από την εκούσια Σταύρωση Του…;! Ας ακούσουμε την Μάννα-Εκκλησία να μας εξηγεί το ΠΩΣ και το ΓΙΑΤΙ… Από την υμνολογία της Εορτής: «Επί του Όρους μετεμορφώθης / και ως εχώρουν οι μαθηταί Σου / την δόξαν Σου, Χριστέ ο Θεός, εθεάσαντο. / Ίνα όταν Σε είδωσι Σταυρούμενον, / το μεν Πάθος νοήσωσιν εκούσιον, / τω δε κόσμω κηρύξωσιν / ότι Συ υπάρχεις αληθώς / του Πατρός το απαύγασμα…» ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μεταμορφώθηκες στο Όρος Θαβώρ, Θεάνθρωπε Χριστέ, και οι μαθητές Σου…

«Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά…» (Φιλόσοφος Πυθαγόρας ο Σάμιος, 580-490 π.Χ.) ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Δεν μπορούν να ειπωθούν όλα σε όλους… Όταν/όπου ο πανάγαθος Θεός βούλεται κι’ ευλογεί… οι ανυπερήφανοι Χριστολάτρες βιώνουν υπέρλογα μυστήρια (οι υπερήφανοι, φυσικά, δεν παίρνουν ποτέ ‘μυρωδιά’ απ’ αυτές τις ουράνιες Ευωδίες, που μόνο οι «ταπεινοί τη καρδία» απολαμβάνουν…) από τη θαυμαστή ενέργεια της Θείας Χάριτος μέσα στην ψυχή τους! Αλλά, πόσο εύκολα μπορεί να ευτελισθούν και απολεσθούν τα ουράνια αυτά δώρα… αν, τυχόν, οι διαχειριστές τους διανοηθούν και προσπαθήσουν μια… βέβηλη ‘εκλογίκευση’ της υπέρλογης φύσης τους!…

«Σαν νά΄χαν τελειωμό ποτέ… τα πάθια κι’ οι καημοί του κόσμου!» (Από «Το μοιρολόγι της φώκιας» του κυρ-Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη) Στην ‘θεολογική ανθρωπολογία’ των Αγίων Πατέρων και Μητέρων της Ορθόδοξης Ανατολής, ως ‘πάθη’ ορίζονται κι’ εννοούνται όλες οι εμφανείς ή αφανείς ‘σκοτεινές’ ψυχοπαθολογικές ενδείξεις, που καταγράφονται στα πεδία των μεμονωμένων ανθρωπίνων συμπεριφορών ή παρατηρούνται στα πεδία των συλλογικών διανθρωπίνων σχέσεων. Αντίστοιχα -μέσα στην ίδια αυτή ανθρωπολογική γνωσιολογία- ως ‘προπτωτική’ νοείται η απαθής κατάσταση όπου βρίσκονταν οι άνθρωποι (κι’ όλη η άλογη κτίση) ‘πριν-από-την-πτώση’ στον εωσφορικό εγωισμό… που τους αποσύνδεσε από τον…

Μια φράση-απόσταγμα της λαϊκής μας σοφίας, που εκφράζει με τρόπο συνοπτικό και ‘κωδικοποιημένο’ σε αλληγορία, την ποιητική προσέγγιση δύο εννοιών: της πατρίδας και της ξενητειάς! Αυτές οι φαινομενικά αντίθετες έννοιες, μολονότι εκκινούν -η πρώτη (πατρίδα) ως επίγεια αφετηρία και η δεύτερη (ξενητειά) ως επίγειος προορισμός- βαίνοντας αρχικώς παράλληλα, αρχίζουν ακολούθως να συγκλίνουν ολοένα προς άλληλες, έως ν’ ανταμώσουν και ‘ταυτιστούν’ κάπου/κάποτε στα όρια του εγκόσμιου χωροχρόνου, για ν’ ατενίσουν απ’ εκεί μαζί την μία και μόνη αληθινή πατρίδα: την Ουράνια Βασιλεία του Χριστού, πέρα… στην «αβράδιαστη μέρα» της ‘άλλης όχθης’!……

Η «Κυριακή των Νεομαρτύρων» (10η Κυριακή μετά το Πάσχα… ή 3η Κυριακή μετά την Πεντηκοστή) αφιερώθηκε από την Μάννα-Εκκλησία στους Νεοφανείς Αγίους Μάρτυρες της Ορθόδοξης Πίστης, που έζησαν και άθλησαν, για την Αγάπη του Χριστού, από την άλωση της Ρωμανίας (1453) και μετά… μέχρι και σήμερα. Γιατί, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έπαψε ούτε θα πάψει ποτέ να γεννά Τέκνα Φωτόμορφα… μέχρι την Β΄ Παρουσία του Κυρίου! Οι Άγιοι Μάρτυρες είναι η ‘πεμπτουσία’ του Αγιολογίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι χείμαρροι των αιμάτων, από την θυσία τους για τον Χριστό, ποτίζουν βαθιά κι’…

Ο συμβολισμός της Εκκλησίας του Χριστού ως πλωτής «Κιβωτού», που διασώζει την ανθρωπότητα -όπως η Κιβωτός του Νώε- από τα τρικυμιώδη ύδατα ενός Βιβλικού Κατακλυσμού… είναι μια οικειότατη ‘παράσταση’ στην Ρωμαίικη κουλτούρα μας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ως μόνη σώζουσα Αλήθεια, διαπλέει το πέλαγος του χωρο/χρόνου… παραλαμβάνοντας από κάθε ‘λιμάνι’ Χριστολάτρες που θέλουν να ταξιδέψουν ασφαλώς στο τρικυμιώδες πέλαγος του κόσμου! Ταξιδεύει αδιάκοπα στην ‘θάλασσα’ του χώρου και του χρόνου… έως να καταπλεύσει (μαζί με τους επιβάτες της) στον υπερκόσμιο προορισμό της, και να ελλιμενισθεί στο απάνεμο ‘λιμάνι’ της Βασιλείας του…

…από ανίερο -προ Χριστού- βουνό, με κατάσπαρτα στις ακτές του ειδωλεία δαιμονολατρείας! Η Κυριακή των Αγιορειτών Πατέρων (9η Κυριακή μετά το Πάσχα  ή 2η Κυριακή μετά την Πεντηκοστή) είναι αφιερωμένη από την Μάννα-Εκκλησία στους Αθωνίτες Οσίους Πατέρες. Εκείνους δηλ. τους φιλοθέους ανθρώπους που έζησαν διαχρονικά, σε διάστημα 1200 και πλέον ετών (9ος αιώνας – 21ος αιώνας μ.Χ.) στο Άγιο Βουνό των ΚΑΛΟγήρων, κι’ αγωνίστηκαν ψυχοσωματικά κατά του διαβόλου, για την αγάπη και την δόξα του Θεού! Με τα διπλά φτερά της Αγάπης και της Ταπείνωσης, έφτασαν -βοηθούμενοι από την Θεία…

«Θαυμαστός ο Θεός… εν τοις Αγίοις Αυτού!» (Ψαλμ. 67, 36) ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Eπάνω στον ‘καθ’ ομοίωση Θεού’ χαρισματικό ενδοξασμό των Αγίων Του… αποκαλύπτεται, ψηλαφάται και δοξολογείται θαυμαστικά ο Ίδιος ο Πανάγιος Θεός! Ο Ύψιστος Θεός μας είναι «Ον αυτοδόξαστον και αυτοθαύμαστον»! Όχι, ότι… ‘αυτοδοξάζεται’ και ‘αυτοθαυμάζεται’ εμπαθώς, αυτοπροβαλλόμενος αλαζονικά στα πλάσματά Του! Γιατί, πώς θα μπορούσε νά΄ναι υπερήφανος, Εκείνος… ο Οποίος συνιστά την ‘προσωποποίηση’ της ταπεινοφροσύνης και τον ‘ορισμό’ της πραότητας…;! [ 1 ] Ο ταπεινός κι’ ανυπερήφανος Θεός μας, είναι όντως Ον «αυτοδόξαστον και αυτοθαύμαστον», επειδή ενέχει εγγενώς μέσα στην…

«Ουκ αφήσω υμάς ορφανούς…» (Ιωάν. 14, 18) Όλο το Εορτολογικό νόημα της «Πεντηκοστής» έγκειται στην πραγμάτωση μιας ‘επαγγελίας’ (υπόσχεσης) που έδωσε ο Θεάνθρωπος Χριστός στους μαθητές Του, λίγο πριν από την εκούσια Σταύρωσή Του, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του στους Ουρανούς: ότι δεν θα τους εγκατέλειπε μόνους…! [ 1 ] Δεν ήταν μια… ‘ακάλυπτη επιταγή’ ενός χρεωκοπημένου ανθρώπου, που μπορούσε ν’ αθετηθεί. Ήταν ένα ‘επικυρωμένο συμβόλαιο’ ενός απειρόπλουτου Συμπαντάρχη… το οποίο εξάπαντος θα ετηρείτο! Σύντομα, οι ορφανοί μαθητές θα ελάμβαναν το Πνεύμα της Αληθείας και Παρακλήσεως, που θα τους…