Ημέρα: 17 Μαρτίου 2025

«Ήταν φώτα… χίλια φώτα… μα δεν ήτανε ΤΟ ΦΩΣ!…» (Γ. Βερίτης: «Νυχτωμένοι Στρατοκόποι») [ 1 ] Όλα τα φώτα -φυσικά ή τεχνητά- του κόσμου τούτου (από τον ήλιο και τ’ άστρα τ’ ουρανού… ως τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά λαμπιόνια της γης…) είναι κτιστά κι’ αποσβεννύμενα! Η φωτιστική διάρκειά τους είναι συμβατική και περιορισμένη χρονικά, από τον Δημιουργό τους, και βρίσκεται πέρα από κάθε δυνατότητα/επιλογή να καθορίσουμε εμείς την ζωή και το τέλος τους, επιμηκύνοντας κατά βούληση την φωτοδοτική διάρκειά τους. Ο αδυσώπητος νόμος της φθοράς… που αποσυνθέτει και καταβροχθίζει όλα…

                                                                                                                                                                                   …

«Παναγία μου, φώτισόν μου το Σκότος… φώτισόν μου το Σκότος…!» Δεν πρόκειται για ‘αφελή’ ψελλίσματα μιας νηπιακής ‘προσευχούλας’… που απευθύνει φοβισμένο, στην Παναγία ΜΑΝΝΑ των Χριστιανών [ 1 ]  ένα μικρό κι’ ανώριμο νήπιο, που ξυπνά τρομαγμένο μέσα στην νύχτα… νοιώθοντας ότι απειλείται (αορίστως) από το… σκοτάδι του δωματίου του! Πρόκειται για μια ώριμη πνευματική ‘κραυγή’ ακραίας απογνώσεως και υπαρξιακής αγωνίας (μπροστά στα τρομακτικά σκοτάδια της ψυχής…), που ανέπεμπε αδιαλείπτως προς την Υπεραγία Θεοτόκο, μια μεγάλη μορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας: ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς! Ένας ιδιαίτερα ευφυής και προικισμένος πνευματικά…