«Θαυμαστός ο Θεός… εν τοις Αγίοις Αυτού!» (Ψαλμ. 67, 36)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Eπάνω στον ‘καθ’ ομοίωση Θεού’ χαρισματικό ενδοξασμό των Αγίων Του… αποκαλύπτεται, ψηλαφάται και δοξολογείται θαυμαστικά ο Ίδιος ο Πανάγιος Θεός!
Ο Ύψιστος Θεός μας είναι «Ον αυτοδόξαστον και αυτοθαύμαστον»! Όχι, ότι… ‘αυτοδοξάζεται’ και ‘αυτοθαυμάζεται’ εμπαθώς, αυτοπροβαλλόμενος αλαζονικά στα πλάσματά Του! Γιατί, πώς θα μπορούσε νά΄ναι υπερήφανος, Εκείνος… ο Οποίος συνιστά την ‘προσωποποίηση’ της ταπεινοφροσύνης και τον ‘ορισμό’ της πραότητας…;! [ 1 ] Ο ταπεινός κι’ ανυπερήφανος Θεός μας, είναι όντως Ον «αυτοδόξαστον και αυτοθαύμαστον», επειδή ενέχει εγγενώς μέσα στην υπερτέλεια Μεγαλειότητα της Άκτιστης, Αυθύπαρκτης και Άπειρης Φύσης Του, τις υπερφυείς ‘ποιότητες-ιδιότητες’ της Παναγάπης… της Παναγαθότητας… της Πανσοφίας… και της Παντοδυναμίας…, που Τον ‘κάνουν’ απόλυτα αυτάρκη, αυτοδύναμο κι’ ανενδεή… τόσο απ’ τις αγγελικές όσο κι’ απ’ τις ανθρώπινες ‘θαυμαστικές’ και ‘τιμητικές’ δοξολογίες…!
Οι Άγιοι Πάντες (την ετήσια Μνήμη των οποίων πανηγυρίζουμε οι Ορθόδοξοι μετά την Πεντηκοστή – από τις άλλες Χριστιανικές ‘ομολογίες’ απουσιάζει εντελώς αυτή η Εορτή!) έχουν χαρακτηριστεί ως «ζωντανά βιβλία» της εφαρμοσμένης Ευαγγελικής Τελειότητας, στο θεοπρεπές ύψος της οποίας εκάλεσε ο Θεός όλους τους ανθρώπους, μέσα από την ενσάρκωση του Υιού Του! Κοιτάζοντας έναν Άγιο του Θεού… αντικρύζεις ‘ζωντανό και βεβιωμένο’ -στις απόλυτες λεπτομέρειές του- το Ιερό Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης! Ακριβώς γι’ αυτό, μόνο στην Ορθόδοξη Ανατολή, οι Άγιοι Πάντες θεωρούνται ασφαλείς κι’ απλανείς ‘οδοδείκτες’ προς την Αλήθεια, [ 2 ] γιατί η Ευαγγελική Τελειότητα εμφαίνεται μέσα στην αγία τους ζωή, επιτεύξιμη και πραγματοποιήσιμη… εμπειρικώς και βιωματικώς επιβεβαιωμένα!
«Των Αγίων απάντων τα μυρία συστήματα, συν τοις Αποστόλοις Προφήτας, Ιεράρχας και Μάρτυρας, Οσίων και Δικαίων τους χορούς, και άθροισμα Αγίων Γυναικών, και συν πάσιν ανωνύμοις τε και γνωστοίς, υμνήσωμεν κραυγάζοντες: δόξα Τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα Τω θαυμαστώσαντι, δόξα Τω την Εκκλησίαν δι’ υμών πυρσεύοντι.»
(Από την Υμνολογία της Εορτής)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ας υμνολογήσουμε τα πολυάριθμα στρατεύματα των Αγίων Πάντων: μαζί με τους Αποστόλους, τους Προφήτες, τους Ιεράρχες και τους Μάρτυρες, τους συνασπισμούς των Οσίων και των Δικαίων, και πλήθος Αγίων Γυναικών, μαζί δε μ’ αυτούς, όλους τους ανώνυμους και επώνυμους Αγίους… Ας τους ανυμνήσουμε: Δόξα σ’ Εκείνον (τον Χριστό) που σας ενδυνάμωσε… Δόξα σ’ Αυτόν που σας έκανε θαυμαστούς σε όλο τον κόσμο… δόξα σ’ Εκείνον που, με τα δικά σας πνευματικά κατορθώματα, εμπνέει και φωταγωγεί όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία…
Πλημμύρισε ο κόσμος από ουράνιο Φως… από αγγελικά θροΐσματα και μελωδίες… από υπερκόσμια θυμιάματα και ευωδίες… που έφεραν μαζί τους, κατεβαίνοντας στην φτωχή μας γη, τα ‘βασιλόπουλα’ και οι ‘βασιλοπούλες’ της Βασιλείας του Θεού! Εόρτια Σύναξη των Αγίων Πάντων… και όλοι οι διαχρονικά, ανά τους αιώνες, «Ευαρεστήσαντες τω Θεώ» (δηλαδή, που Τον καλοκάρδισαν κι’ ανέπαυσαν, με την θυσιαστικά αγαπητική, αγνή, εγκρατή και ταπεινή ζωή τους) Άγιοι και Δίκαιοι της «Θριαμβεύουσας Εκκλησίας» τ’ Ουρανού, [ 3 ] κατέβηκαν στην «Στρατευομένη Εκκλησία» της γης… για να συνεορτάσουν μαζί μας! Επειδή, όλοι οι… ‘Ευπατρίδες’, αφού πλουτίσουν και μεγαλουργήσουν μακριά από την γήινη πατρίδα… επιστρέφουν στην φτωχή γενέτειρά τους, για να σκορπίσουν ευεργετικά τα αμύθητα πλούτη τους!
Αυτές οι απροσμέτρητες ουράνιες στρατιές των επωνύμων κι’ ανωνύμων Χριστολατρών -Αγίων και Δικαίων- όλων των περιόδων της ιστορίας [ 4 ] «επισυνάγονται ως αετοί» (Ματθ. 24, 28) λατρευτικά και δοξαστικά γύρω από Εκείνον… Τον Οποίο αγάπησαν με όλη την δύναμη της ύπαρξής τους! [ 5 ] Με την Ευλογία Του, κατέβηκαν στην γη όπου έζησαν, ανάμεσά μας, για να συμπανηγυρίσουν μαζί μας τα αιώνια «Νικητήριά» τους κατά του διαβόλου, του θανάτου και της φθοράς! Είθε να έχουμε πάντα τις προς Θεόν πρεσβείες τους -μαζί με την αμέριστη βοήθεια και προστασία τους- σ’ αυτά τα «έσχατα χρόνια» που μας επεφύλαξε να ζήσουμε, ο Ουράνιος Πατέρας!
Δεν ήσαν όλοι ανέκαθεν -από τα γεννοφάσκια τους- τέλειοι, ένδοξοι και πλούσιοι πνευματικά, οι Άγιοι Πάντες. Πολλοί απ’ αυτούς, όταν ζούσαν στη γη, υπήρξαν λιγότερο… ή και περισσότερο αμαρτωλοί από εμάς, χρεωμένοι πνευματικά, ρακένδυτοι και πένητες, άδοξοι και άποροι…! Κατάφεραν, όμως, με την γενναία Μετάνοιά τους (ως ολόκαρδη, ταπεινή και ρωμαλέα διάθεση επιστροφής στον Θεό…) και με τα φιλόπονα Έργα της Μετανοίας τους (ως πράξεις αποδεικτικές αυτής της θεοφιλούς επιστρεπτικής διάθεσής τους) να Τον ευαρεστήσουν και καλοκαρδίσουν! Έτσι, τους ξαναδέχτηκε φιλόστοργα στην Πατρική Του αγκάλη…, τους έντυσε με στολές αφθαρσίας… και τους πλούτισε με απερινόητα πνευματικά χαρίσματα…, αποκαταθιστώντας τους σε κατάσταση θεοπρεπούς ευπορίας και θεοσυγγενούς οικειότητας μαζί Του!
Η Εορτή των Αγίων Πάντων καθορίζει το τέλος τρυφής της περιόδου του Πεντηκοσταρίου… και σηματοδοτεί -από την Δευτέρα, μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων- την εκκίνηση της νηστείας των Αγίων Αποστόλων, που προηγείται της Εορτής των Αγίων Μαθητών του Χριστού (29 Ιουνίου). Η Θεϊκή σοφία γνωρίζει την αστάθεια της αγωνιστικής μας προαιρέσεως, η οποία ατονεί και πλαδαρώνει όταν βρεθεί υπό μακρά προπονητική αδράνεια, με παρατεταμένη χρονικά ψυχο/σωματική χαλάρωσή μας. Γι’ αυτό, αξιολογεί ο Θεός αναγκαίο να μας προσφέρει κάθε τόσο, μέσα στον ετήσιο Εορτολογικό κύκλο, διάφορες πολύτιμες ευκαιρίες πνευματικής εκπαίδευσης, με ανώτερες πνευματικές στοχεύσεις και υψηλές αγωνιστικές επιδόσεις… για να είμαστε πνευματικά ετοιμοπόλεμοι, γυμνασμένοι κι’ αξιόμαχοι σε κάθε περίσταση!
Μία απ’ αυτές, λοιπόν, τις ‘πολύτιμες ευκαιρίες’ που μας προσφέρονται από την Θεία Αγάπη, είναι και η παρούσα πρόσκληση συμμετοχής μας σε μία από τις τέσσερις ‘Πνευματικές Ολυμπιάδες’ [ 5 ] τις οποίες ‘διοργανώνει’ -περίπου 1 ανά 3μηνο- η πνευματική προπονήτριά μας, Μάννα-Εκκλησία. Μέσα απ’ αυτές, επιδιώκει μια ολόθυμη και, κατά το δυνατόν, εντατικώτερη ψυχο/σωματική εκπαίδευσή μας στην εν Χριστώ άσκηση και ενάθλησή μας στο νηστειακό στάδιο των πνευματικών αγώνων…! Υπ’ αυτή την έννοια, κάθε νηστεία είναι μια πνευματική ευκαιρία για εκτύλιξη της αγωνιστικής μας -διά Χριστόν- προαιρέσεως… που μας εισάγει, μέσα από την εκούσια στέρηση των αρτυσίμων τροφών, στο μυστήριο μιας πνευματικής ευωχίας… που απολαμβάνει, βαθιά στην καρδιά του, κάθε καλοπροαίρετος νηστευτής!
Με την έναρξη κάθε ‘Πνευματικής Ολυμπιάδας’ (πανορθόδοξης νηστείας και προσευχής) που κηρύσσει η Ορθόδοξη Μάννα-Εκκλησία μας, πριν από κάθε Μεγάλο Εορτολογικό ‘Σταθμό’ της Πίστεώς μας, επιδιώκεται η μεγίστη δυνατή ψυχοσωματική προετοιμασία μας για την υποδοχή της εκάστοτε Μεγάλης Εορτής! Ταυτόχρονα, με την κατά προαίρεση συμμετοχή μας στην Νηστεία των ιερών αυτών περιόδων… εξισορροπούνται εντός μας και τα τεράστια ελλείμματα αγωνιστικής προαιρέσεως, στον Πνευματικό στίβο! Επιπλέον, καθαρίζονται βαθιά οι ψυχές και τα σώματά μας, από όλες τις πνευματικές και οργανικές τοξίνες, ενώ ταυτόχρονα υπηρετείται η ανάγκη να παραμένουμε αδιάκοπα σε μια κατάσταση ‘αξιόμαχης’ αγωνιστικής ετοιμότητας, στον αόρατο πόλεμο κατά της αμαρτίας και των παθών…!
Η ‘Πνευματική Ολυμπιάδα’ της Νηστείας των Αγίων Αποστόλων -μαζί με το Σαρανταλείτουργο της περιόδου αυτής- αρχίζει την Δευτέρα (μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων), σε όλα τα Ορθόδοξα περιβάλλοντα της Οικουμένης, και τελειώνει ανήμερα της Αποστολικής Εορτής. «Όσοι πιστοί… προσέλθωμεν!» από ελεύθερη βούληση και όχι εξαναγκαστική υποχρέωση! Και νά΄μαστε βέβαιοι… ότι, όπως κάθε θυσία που γίνεται για τον Χριστό, έτσι και η Νηστεία… θα συσσωρεύσει απερίγραπτο πνευματικό πλούτο, σε κάθε Χριστολάτριδα ψυχή που επιθυμεί και σπεύδει να Αθλήσει με ανδρεία στο νηστευτικό στάδιο, για την Αγάπη του Χριστού, με την Θεία Του Χάρη!
Ένας Αθωνίτης ΚΑΚΟγηρος…
από το Άγιο Βουνό των ΚΑΛΟγήρων.
—————————————————
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[ 1 ] «Μάθετε απ’ Εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία… και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών!…» (Ματθ. 11, 29).
————————————
[ 2 ] Η «Αλήθεια» ορίζεται από τον Ίδιο τον Χριστό, στο Άγιο Ευαγγέλιό Του, με τον αυτοπροσδιοριστικό Του λόγο: «Εγώ ειμί η Οδός… και η Αλήθεια… και η Ζωή…» (Ιωάν. 14, 6)
————————————
[ 3 ] Οι ρηματικές μετοχές «Στρατευομένη» και «Θριαμβεύουσα» αναφέρονται στο ‘Σώμα’ της Εκκλησίας του Χριστού, όπως νοείται Ορθόδοξα, ορίζοντας: α) ως «Στρατευομένη» την Εκκλησία της γης, που αντιστρατεύεται -ακόμα- ενάντια στο κακό, αντιπολεμώντας το… και β) ως «Θριαμβεύουσα» την Εκκλησία του Ουρανού, που έχει ήδη καταθριαμβεύσει νικηφόρα εναντίον του σατανά και της άθλιας συμμορίας του…!
————————————
[ 4 ] Στο σύνολο των «απ’ αιώνος Αγίων» ανήκουν κι’ εκείνοι, οι οποίοι έζησαν πριν από την εναθρώπηση του Θεού… αλλ’ ενσωματώθηκαν αναδρομικά στο ‘Σώμα’ του Χριστού –την «θριαμβεύουσα» Εκκλησία Του- μετά την κάθοδο του Χριστού στον Άδη και την ένδοξη Ανάστασή Του εκ των νεκρών.
————————————
[ 5 ] «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου, εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της ισχύος σου…»! (Μαρκ. 12, 30)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ν’ αγαπήσεις τον Κύριο και Θεό σου, μ’ ολόκληρη την καρδιά σου… και μ’ ολόκληρη την ψυχή σου… και μ’ ολόκληρη την διάνοιά σου… και μ’ ολόκληρη την επιθυμητική σου δύναμη…!
————————————
[ 6 ] Οι εν λόγω 4 ‘Πνευματικές Ολυμπιάδες’ (…) που ‘διοργανώνει’ κάθε χρόνο, αιώνες τώρα, η πνευματική Τροφός και Αθλοθέτριά μας, Ορθόδοξη Εκκλησία, για την ανάδειξη αγωνιστικού φρονήματος στην άσκηση του Πνευματικού Πρωταθλητισμού… είναι: α) η 40ήμερη Νηστεία προ των Χριστουγέννων, που ξεκινάει πάντοτε σταθερά στις 15 Νοεμβρίου… β) η 40ήμερη Νηστεία προ του Πάσχα, που αρχίζει μεν την Καθαρή Δευτέρα, μετά την τελευταία Κυριακή (Τυρινή) του Τριωδίου, αλλ’ είναι κινητή ημερολογιακά, ανάλογα με την Ά πανσέληνο της Εαρινής ισημερίας… γ) η Νηστεία προ της Εορτής των Αγίων Αποστόλων (29 Ιουνίου) με διάρκεια μεταβλητή, η οποία εξαρτάται από το Πάσχα κι’ αρχίζει μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων… και δ) η 15ήμερη Νηστεία του Δεκαπενταύγουστου…
