Στο ‘λυκόφως’ της Κοινωνικής ελευθερίας… όλα τα πουλιά που πετούσαν ολημερίς αδέσμευτα μέσα στο ‘απέραντο γαλάζιο’ της Θεϊκής Δημιουργίας… κι’ επέστρεψαν στις φωλιές τους για να κουρνιάσουν ολονυχτίς, το πρωί που θα ξυπνήσουν… θ’ αντικρύσουν τα φτερά τους ψαλιδισμένα σύρριζα…!
Τους τελευταίους μήνες του 2025… τα περισσότερα μηνύματα που λαμβάνουμε από τον κόσμο… εδώ, στο ‘απόκοσμο’ αλλά φιλάνθρωπο, Άγιο Βουνό των ΚΑΛΟγήρων… μονοπωλούν ένα θέμα: αυτό με τον «Προσωπικό Αριθμό» που θ’ αντικαταστήσει (υποχρεωτικά) τ’ όνομά μας! Ένα νούμερο που θα ‘αριθμοποιήσει’ το Χριστωνυμικό μας πρόσωπο, υποβιβάζοντας την ‘θεοειδή’ μας φύση σε… απρόσωπη ακολουθία μαθηματικών συμβόλων μιας αριθμητικής σημειολογίας… που θέλουν να επιβάλουν παντού, παγκοσμίως, άγνωστα κέντρα εξουσίας… με αδιευκρίνιστες ‘τελεολογικές’ σκοπιμότητες…!
Αφουγκραζόμενος πατρικά, με προσευχητική ενσυναίσθηση, την έμφοβη αγωνία κι’ αμηχανία των ‘θορυβημένων’ παιδιών του Θεού, σχετικά μ’ αυτό το θέμα… ανακάλεσα την αρχική μου σκέψη, να μην ‘τοποθετηθώ’ δημόσια στο εν λόγω πρόβλημα. Γιατί, δεν ήταν η ‘αδιαφορία’ για τα προβλήματα του κόσμου, που με παρόπλισε αρχικά στη σιωπή… όπως δεν είναι και τώρα ένα ‘όψιμο ενδιαφέρον’ γι’ αυτά, που μου δίνει λόγο! Από εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια άφησα και τότε… αφήνω και τώρα (όπως οφείλουμε να ενεργούμε οι Χριστολάτρες!) στον πάνσοφο και παντοδύναμο Θεό μας: να ‘εφεύρει τρόπους’ και ν’ ‘ανοίξει δρόμους’ διαφυγής και σωτηρίας… στους πιστούς δούλους Του!
Η αρχαία Λατινική παροιμία «Non omne quod nitet aurum est» και η ανάλογη Σαξονική «Not all that glitters is gold» έρχονται να συναντήσουν την αντίστοιχη ελληνική λαϊκή σοφία: «Ό,τι λάμπει… δεν είναι χρυσός»!
Παραφράζοντας τον ανωτέρω παροιμιώδη λόγο… θα επαναδιατύπωνα επιβεβαιωτικά, πως: Ό,τι ‘χρυσίζει’ επιμόνως εμφατικά… (δηλ. δόλια, προς εξαπάτηση), ξεθωριάζει ταχέως διαψευστικά…! Μια ακόμα επιβεβαίωση της ‘αγεφύρωτης’ απόστασης μεταξύ θεωρίας & πράξης, όταν η πρώτη (θεωρία) έχει αποσυνδεθεί από την αλήθεια και την εντιμότητα… υπηρετώντας άλλες, αμφισβητήσιμες σκοπιμότητες προθέσεων αμφιβόλων, κι’ η δεύτερη (πράξη) έχει προσχωρήσει σε ‘αλλότρια’ συμφέροντα, διαφορετικά εκείνων που άλλοτε υποστήριζε ανιδιοτελώς, προσφέροντας υπηρεσίες αλήθειας… ανεπίληπτες!
Οι ‘αστραφτερές’ υποσχέσεις των εξουσιαστών του κόσμου τούτου (τόσο της εγχώριας όσο και της παγκόσμιας διακυβέρνησης…), για τον επερχόμενο «χρυσό κλωβό» της κοινωνίας μας, που ετοιμάζεται «για ν’ ασφαλίσει την ανθρωπότητα» από δυνητικούς κινδύνους… οργιάζουν πληθωρικά! Δεν έχει σημασία (διατείνονται) που ο «χρυσός κλωβός» θα μας εν-κλωβίσει σε μια απόλυτα ελεγκτική και παρεμβατική (ατομική και κοινωνική) επιτήρηση…! Γιατί, αυτό θά΄ναι «για το δικό μας καλό», για ν’ απολαμβάνουμε ‘απόλυτη’ ευδαιμονία και ασφάλεια… πίσω από τις μπάρες της ‘χρυσής’ μας φυλακής!
Η ‘δαιμονικά’ πονηρή (με ‘Γκεμπελική’ μαστοριά αήθους προπαγάνδας…) ‘υποκουλτούρα’ της εποχής μας, καλλιεργημένη συστηματικά με μεθόδους Κοινωνικής Μηχανικής’ (Social Engineearing), έφτιαξε δύο αντίθετα μοντέλα ‘κοινωνικής συμπεριφοράς’ (…) που εκπροσωπούνται από ισάριθμους τύπους ανθρώπων: α) τους ‘ψεκασμένους και άψαχτους’ [ 1 ] αφ’ ενός… και β) τους ‘αψέκαστους και ψαγμένους’ [ 2 ] αφ’ ετέρου! Και οι μεν ‘αψέκαστοι και ψαγμένοι’ θεωρείται ότι εκπροσωπούν την ‘έξυπνη’ άποψη της κοινωνίας, και βιάζονται να μαντρωθούν στον ‘παράδεισο’ του ΧΡΥΣΟΥ κλουβιού…! Οι δε ‘ψεκασμένοι και άψαχτοι’ υποτίθεται ότι εκπροσωπούν την ‘αφελή’ άποψη της κοινωνίας, γιατί αρνούνται να μπουν στο ΚΛΟΥΒΙ με τις χρυσές μπάρες!
Δύο διαφορετικές, λοιπόν, ‘αναγνώσεις’ του πολυ-διαφημισμένου ‘χρυσού κλωβού’ που ετοιμάζουν «για εμάς… χωρίς εμάς» άλλοι! Δύο ασύμπτωτες ‘θεωρήσεις’ του ίδιου θέματος από δύο ετερόκλητους παρατηρητές: α) από τα ‘ψαγμένα’ μυαλά των ‘αψέκαστων’ που σκέφτονται νηφάλια και ξέρουν καλά τί ψωνίζουν: «Κλουβί μεν, αλλά ΧΡΥΣΟ…!» & β) απ’ τα ‘άψαχτα’ μυαλά των ‘ψεκασμένων’ που σκέφτονται ‘ανόητα’, αγνοώντας τί απορρίπτουν: «Χρυσό μεν, αλλά ΚΛΟΥΒΙ…!». Έτσι, κάθε άνθρωπος (είτε ‘ψαγμένος αψέκαστος’ είτε ‘άψαχτος ψεκασμένος’…) επιλέγει συνειδητά κι’ αυτεξούσια… ό,τι πραγματικά τον εκφράζει: είτε μια Πλούσια κι’ Εν-κλωβισμένη (εγκλωβισμένη) δουλεία… είτε μια Φτωχή κι’ Αν-εν-κλώβιστη (ανεγκλώβιστη) ελευθερία…!
Από την πλευρά της, η… ‘άστοργη μητριά’ μας (επειδή, ούτε ως μάννα λειτουργεί ούτε φιλόστοργα συμπεριφέρεται!) η ελληνική κυβέρνηση, για να περιοριστούμε στα ‘εν οίκω’ μας, ετοιμάζεται πυρετωδώς και μ’ ενθουσιασμό να φυλακίσει τα παιδιά της σ’ ένα ‘Χρυσό Κλουβί’ ολοκληρωτικού ελέγχου, με απόλυτη παρακολούθηση και καταγραφή της προσωπικής τους ζωής, σε όλα τα επίπεδα του βίου! Στη διαφημιστική δε εκστρατεία, που διενεργείται από τα συστημικά ‘φερέφωνα’ για το ‘Χρυσό Κλουβί’ του εγγύς μέλλοντος… το ‘ΧΡΥΣΟ’ τονίζεται ως ‘αξία’ ευφυώς εκμεταλλεύσιμη κι’ επενδυτέα… (ενώ η απόρριψή της αξιολογείται ως ανόητη…), το δε ‘ΚΛΟΥΒΙ’ αποσιωπάται ως αμελητέα ‘λεπτομέρεια’, νουνεχώς παραβλέψιμη και απροσεκτέα!…
Στη συνείδηση των ανθρώπων, ο διαχωρισμός των πτηνών σε «πουλιά του κλαδιού…» και «πουλιά του κλουβιού…» λαμβάνει μια εξήγηση λογική, αφού: Τα «πουλιά του κλαδιού…» μπορεί να είναι μεν εκτεθειμένα στους κινδύνους των αρπακτικών του αέρα… και υπόκεινται στους κόπους των δικών τους φροντίδων για εύρεση φωλιάς και τροφής…, αλλ’ απολαμβάνουν την ελευθερία να πετούν όπου επιθυμούν! Τα δε «πουλιά του κλουβιού…» μπορεί να μην έχουν την ελευθερία να πετούν όπου θέλουν… αλλά διάγουν βολεμένα στο ‘χρυσό κλουβί’ τους, απολαμβάνοντας προνόμια ασφάλειας κι’ ανεμελιάς από τα άγρια αρπακτικά… πλούσιας δε, βέβαιης και αμέριμνης διατροφής που τους παρέχουν αφειδώς οι ‘θωπευτικοί’ δεσμοφύλακές τους!…
Η αφοπλιστική, λοιπόν, απόκριση των περισσοτέρων συνανθρώπων μας, εκείνων δηλονότι που είναι ‘ψαγμένοι κι’ αψέκαστοι’… και, ακριβώς γι’ αυτό, πρόθυμοι για εγκλεισμό στη ‘Χρυσή Φυλακή’ της κατάργησης κάθε έννοιας ελευθερίας… που έρχεται οσονούπω, είναι: «Γιατί ν’ αρνηθώ την είσοδό μου στο ‘Χρυσό κλουβί’… αν/όταν αυτό μου εξασφαλίζει ευμενή αποδοχή από το σύστημα και μια ζηλευτή θέση μέσα στο κοινωνικό κοπάδι… προσφέροντάς μου συνάμα ισόβιες, σίγουρες, εύκολες κι’ άφθονες παροχές, σε κάθε χρεία ή επιθυμία μου…;!». [ 3 ] Πραγματικά, λογική και συνετή άποψη… όλων, όσοι δεν μπορούν να διακρίνουν στην επικείμενη απειλή οριστικής κατάργησης όλων των Θεόσδοτων ελευθεριών… την χειρότερη ζημία της ύπαρξής τους!
Αυτό, λοιπόν, που με ωθεί να καταθέσω τις παρούσες σκέψεις… δεν είναι τόσο η έμφοβη αγωνία των ‘ψεκασμένων’ αδελφών μας, για «όλα αυτά πού έρχονται…» και, με την Χάρη του Θεού, θ’ αντιμετωπιστούν Χριστονικητικά! Είναι η άφοβη ανεμελιά των ‘ψαγμένων’ και ‘αψέκαστων’ για όλα αυτά που «δεν έρχονται» (κατ’ αυτούς) και ποτέ «δεν θα έρθουν»! Και είναι απορίας και θλίψεως άξιο… πώς μπορούν οι τοιούτοι, να παραμένουν ξένοιαστοι και απαθείς… μπροστά στα ‘παλιρροϊκά κύματα’ που φαίνεται να πλησιάζουν στις ‘ακτές’ μας, ενώ αυτοί κοιμούνται τον ‘ύπνο των δικαίων’ (προβάτων), βελάζοντας ενθουσιασμένα ως κοπάδι οδηγούμενο σε… χαρούμενη σφαγή!
Ωστόσο, η «επικείμενη απειλή οριστικής κατάργησης των ελευθεριών» δεν είναι το… χειρότερο που έρχεται στη ζωή μας! Για την ακρίβεια, είναι το μικρότερο κακό… απ’ όσα έπονται! Η εξαναγκαστική επιβολή αποδοχής και χρήσης ενός «προσωπικού αριθμού» αντί άλλου ονόματος, δεν ‘σφραγίζει’ τις ψυχές μας με το ανόσιο ‘αριθμώνυμο’ του Αντιχρίστου, ακριβώς επειδή είναι εξαναγκαστική! Είναι, απλά, ο ‘Ασκός’ από τον οποίο θ’ απελευθερωθούν και θα πνεύσουν οι άγριοι «Άνεμοι του Αιόλου» που θα σαρώσουν όλη την γη…! Είναι, βέβαια, ένα αριθμητικό ‘μαρκάρισμα’ που ευτελίζει την θεοειδή φύση της ανθρώπινης ψυχής… αλλά δεν ισοδυναμεί με «Το Σφράγισμα» που θα επιδιώξει να ‘χαράξει’ ο Γιός του Εωσφόρου στις ψυχές των Χριστολατρών!
Ο Θεήλατος Σατάν… είναι η πιο άγρια ‘προσωποποίηση’ της σαδιστικής διαστροφής που θα μπορούσε να υπάρξει! Ωστόσο, ως προς «Το Σφράγισμα» που ετοιμάζει, για να ‘μαρκάρει’ με την κυριαρχική του «Σφραγίδα» τα πιο ‘υπάκουα ζώα’ του παγκόσμιου/πανανθρώπινου κοπαδιού, δείχνει προσωρινή αυτοσυγκράτηση στα σαδιστικά του ένστικτα! Πασχίζει, λοιπόν, μαζί με την πανδαιμόνια συμμορία του, να δελεάσει και ελκύσει τους ανθρώπους να ‘του υποταχθούν’ αυτοπροαίρετα… ώστε να τον ακολουθήσουν εκούσια στο αιώνιο βασίλειο του σκότους! Για να το πετύχει αυτό, προσελκύει δελεαστικά με διάφορα ‘δολώματα’… και παγιδεύει εθιστικά με ποικίλες ‘ουσίες’ στη σκοτεινή φυλακή των παθών… κάθε λογικό πλάσμα του Θεού, που αποπλανά και εθίζει σιγά-σιγά στην εξαρτησιογόνα ‘ντόπα’ της παντοειδούς αμαρτίας!
Κανένας ‘σοβαρός’ προαγωγός… και κανένας ‘πετυχημένος’ ναρκέμπορος (πόσο μάλλον ο παμπόνηρος Σατανάς!) δεν κυνηγάει αδιάκοπα τα θύματά του. Το κάνει μόνο στην αρχή 1-2 φορές έως να τα σύρει βίαια στην 1η… ίσως και την 2η ‘ένεση πρέζας’ (ηρωίνης) και μετά τους βγάζει το χαλινάρι, χωρίς να φοβάται αν θα φύγουν! Τα αφήνει ‘ελεύθερα’ ν’ αντιληφθούν ότι… δεν έχουν, πια, πουθενά αλλού να πάνε… και ότι, πλέον, δεν ‘ανήκουν’ στον εαυτό τους, αλλά σ’ εκείνον που μπορεί να τους εξασφαλίσει τη ‘δόση’ τους! Κι’ αυτό, όχι από οίκτο… αλλ’ από αισχρό συμφέρον: για να ‘φτιαχτούν’ λίγο, να σταθούν στα πόδια τους… και να συνεχίσουν να δουλεύουν στο κάτεργο της αισχρής εκμετάλλευσής τους, εκβιαστικά (έναντι της ‘δόσης’…) από τον προαγωγό ‘μπαμπάκα’ (Σατανά) και τους ανθρωποκτόνους συμμορίτες του!
Το επίσημο ‘μαρκάρισμα’ του Αντιχρίστου πάνω στους ‘υπηκόους’ του, δε θά΄ναι ακούσιο κι’ υποχρεωτικό… αλλ’ εκούσιο και προαιρετικό! Γιατί, ο βίαιος εξαναγκασμός των ανθρώπων να ‘συρθούν’ χωρίς τη συνειδητή θέλησή τους στο Σφράγισμα, θα ‘ελαχιστοποιούσε’ την μεγάλη απόλαυση και αγαλλίαση… που προσδοκά να αποκομίσει ο Σατάν, από την εκούσια συγκατάθεσή τους! Για τον αλαζονικό Εωσφόρο, θα είχε μικρή αξία… να μαρκάρει ως ‘δικές του’ ψυχές που δεν ‘του ανήκουν’ και δεν τον θέλουν στη ζωή τους, άρα ούτε το «Σφράγισμά» του επάνω τους! Σκοπός του, λοιπόν, είναι να μεθοδεύσει έτσι την προετοιμασία της κοινωνίας για «Το Σφράγισμα», ώστε οι άνθρωποι, έχοντας εθισθεί προ πολλού στη ‘ντόπα’ των ‘σκληρών ναρκωτικών’ και των ‘βαρβιτουρικών’ της αμαρτίας… να τον ικετεύουν να τους Σφραγίσει!…
Διαβάζοντας κανείς αυτές τις σκέψεις βιαστικά κι’ απρόσεκτα… μπορεί να θεωρήσει (εσφαλμένα), ότι: αφού το επικείμενο αριθμητικό ‘μαρκάρισμα’ των ανθρώπων, με τον ‘προσωπικό αριθμό’ των προδρόμων του Αντιχρίστου, δεν είναι «Το Σφράγισμα» της Αποκάλυψης, αλλ’ ένα προπαρασκευαστικό τέστ… που προηγείται εκείνου και οδηγεί σ’ εκείνο, άρα έχουμε (τάχα) καιρό για να προετοιμαστούμε καταλληλότερα! Τέτοιες σκέψεις ‘αφαιρετικές’ της προσοχής μας από τα βέβαια προβλήματα του ‘σήμερα’… και ‘μεταθετικές’ σε αβέβαιες λύσεις ενός αόριστου ‘αύριο’… εκβάλουν την ψυχή μας έξω και πέρα από την ‘εσχατολογική’ εγρήγορση του παρόντος, εμπνέοντάς μας ολέθρια αδράνεια, αμεριμνεία και χαλάρωση… που είναι δυνατό να γενικευθεί και εδραιωθεί…!
Αν η Κοινωνική ελευθερία της ανθρωπότητας ‘γέρνει’ (έγειρε ήδη) προς τη δύση της… όμως η Ηθική ελευθερία κάθε ανθρώπου, εξατομικευμένα, μπορεί και πρέπει -με την Χάρη του Θεού μας- να παραμείνει ΄ανέσπερη΄ κι’ ΄αβράδιαστη΄ από το Σατανικό σκοτάδι… που καλύπτει σιγά-σιγά όλη τη γη! Ο φιλότιμος προσωπικός μας ‘αγώνας μετανοίας’ ενάντια στις αμαρτίες και τα Πάθη μας… και υπέρ της απόκτησης -με την Θεία Χάρη- των Αρετών του Αγίου Πνεύματος, να μην ΄επισκιάζεται’ ποτέ από καμία άλλη έγνοια και αγωνία του κόσμου τούτου, έστω κι’ αν/όταν πρόκειται για θέματα τόσο φλέγοντα και κρίσιμα της επίγειας ζωής μας, όπως τα Εσχατολογικά…!
Όσο αναπνέουμε (βιολογικά) το οξυγόνο του Θεού… και το φως του ήλιου λάμπει στα μάτια μας…, όσο πάλεται η καρδιά μας… και το μυαλό στροφάρει αρμονικά…, όσο είναι ακόμα ανοιχτή η ‘αυλαία’ του ‘θεάτρου’ της ζωής μας… ας προσπαθήσουμε να δώσουμε ύψιστη προτεραιότητα στην επιμέλεια της ψυχής μας και στη βελτίωση της πνευματικής μας υγείας, θεραπεύοντας τα πάθη μας! Γιατί, άλλωστε, η ‘προτεραία’ φροντίδα για την ψυχική μας ίαση και κάθαρση από τα πάθη… είναι το ‘εργαλείο’ που χτίζει τις πνευματικές προϋποθέσεις (Θεϊκό φωτισμό κι’ ενδυνάμωση της Πίστης) για την επιτυχή αντιμετώπιση και όλων των άλλων κρισίμων θεμάτων της ζωής μας! [ 4 ]
Ας μην θεωρήσουμε επιπόλαια… ότι, το ‘μαρκάρισμα’ με τον «προσωπικό αριθμό», που θα επιχειρηθεί προσεχώς ‘επάνω’ μας [ 5 ] από τα όργανα του σκοτεινού Κοσμοκράτορα, δεν είναι τάχα κάτι σοβαρό κι’ ανησυχητικό… γιατί είναι και παραείναι! Και το ότι, αυτό δεν συμπίπτει με «Το Σφράγισμα» της Αποκάλυψης, που έπεται… δεν το κάνει αγαθό κι’ αθώο! Είναι ‘ένα βήμα πιο κοντά’ στην υλοποίηση της μεγάλης ‘φαντασίωσης’ του σκοτεινού Εωσφόρου: να ‘σφραγίσει’ οριστικά κι’ αμετάκλητα το (νοητικά άβουλο… και πνευματικά αδιάφορο…) ανθρώπινο ‘κοπάδι’, κι’ αν μπορεί να το επεκτείνει… γεγονός (η επέκταση του κοπαδιού) που συνιστά ‘επιχειρηματική φαντασίωση’ κάθε επαγγελματία κτηνοτρόφου…!
Ένας ΚΑΚΟγηρος…
από τον άγιο βουνό των ΚΑΛΟγήρων.
—————————————————
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[ 1 ] Ο νεολογισμός «ψαγμένοι» & «αψέκαστοι» είναι πονηρό εφεύρημα των επικοινωνιολόγων, της Γκεμπελικής (προπαγανδιστικής) τακτικής των κυβερνώντων… ερασιτεχνών! Με το «ψαγμένοι» προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία ότι, οι άνθρωποι που υποτάσσονται ευπειθώς στο σύστημα… είναι ευφυέστεροι των άλλων, αφού «έχουν ψάξει» εμφιλόσοφα το θέμα… κι’ έχουν κατανοήσει ευφυώς την ‘πάσα αλήθεια’… που οι άλλοι (άψαχτοι) αγνοούν, ως αφελείς και αδιάβαστοι…! Επίσης, με το «αψέκαστοι» πασχίζουν να πείσουν την κοινωνία, ότι οι ίδιοι παραμένουν νοητικά νηφάλιοι και οξυδερκείς, μη έχοντας υποστεί την εγκεφαλική ζάλη και υποβάθμιση… που επέφερε στους «ψεκασμένους» ο διανοητικός ‘ψεκασμός’ των συνομωσιολογικών θεωριών…!
—————————————
[ 2 ] Ο αντίθετος νεολογισμός «άψαχτοι & ψεκασμένοι» είναι, επίσης, ένα πονηρό επικοινωνιολογικό μόρφωμα…! Με το «άψαχτοι» προσπαθείται να τεθεί σε ευθεία αμφισβήτηση η νοητική και γνωστική επάρκεια (…) των αντιφρονούντων και αντιδρώντων στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, για τον ‘καθοδηγητικό’ έλεγχο των κοινωνικών μαζών. Ενώ με το «ψεκασμένοι» επιχειρείται να εγερθούν υποψίες για δήθεν εγκεφαλική παρασάλευση (από τους διανοητικούς ‘ψεκασμούς’ των ‘συνομωσιολογικών θεωριών’…) εκείνων που αντιβαίνουν, έλλογα και έμπρακτα, στις αυθαιρεσίες ενός Κυβερνητικού ολοκληρωτισμού… που ξαναδίνει τον ‘ορισμό’ της πιο στυγνής δικτατορίας!…
—————————————
[ 3 ] Θυμάμαι, πριν 43 χρόνια, ένας χαριτωμένος Αθωνίτης ΚΑΛΟγηρος, Ηγούμενος τότε μιας μικρής Αγιορειτικής Μονής: Γέρ. Βασίλειος Γοντικάκης (+2025) μιλώντας στο κατάμεστο μεγάλο αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, κι’ απευθυνόμενος κυρίως σε νέους φοιτητές και φοιτήτριες, από όλη την πανεπ/πολη, που έσπευσαν να τον ακούσουν, είπε μεταξύ άλλων:
«…Παίρνει σήμερα το σύστημα τον νέο άνθρωπο και του τάζει… «λαγούς με πετραχήλια»! Αν μου υποταχτείς, του λέει, πειθήνια… θα σου χαρίσω ό,τι λαχταράει η ψυχή σου: θα σου δώσω ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση… στην άφθονη και ποιοτική τροφή… στην τρυφή… στην υγεία… στη δόξα… στην εξουσία… στο κεφάλαιο… σε ακριβά καταναλωτικά αγαθά… σε περιζήτητες κοινωνικές παροχές… θα σ’ ανεβάσω ψηλά στην κοινωνική πυραμίδα… στο απόγειο της κοσμικής επιτυχίας… και, τέλος, θα σε κηδέψω ένδοξα μέσα σε εβένινο φέρετρο… νά ΄χεις μια κηδεία θαυμαστή κι’ αξιοζήλευτη…! Θέλεις…; Κι’ αν κανείς είν’ αφελής… λέει: Ναι, θέλω… Και σπεύδει ν’ αδράξει ό,τι του τάζει το σύστημα, έναντι δουλικής υποταγής κι’ αποποίησης δικαιωμάτων!
» Αν είναι κανείς ξύπνιος… αποκρίνεται στο σύστημα: Στις προσφορές σου… δε βλέπω πουθενά Φως άσβηστο… κι’ αθάνατη Ζωή…! Λοιπόν, δε θέλω! Πάρε πίσω και την τροφή… και την τρυφή… και την υγεία… και τη γνώση… και τη δόξα… και την εξουσία… και το χρήμα… κι’ όλα τα επίγεια αγαθά… πάρε και το εβένινο φέρετρο! Εγώ, θέλω μόνο ‘λίγο’ Φως ανέσπερο… και ‘λίγη’ Ζωή αθάνατη… κι’ ας μείνω αμόρφωτος… άρρωστος… φτωχός… νηστικός… διψασμένος… περιθωριοποιημένος… λησμονημένος απ’ όλους…! Μόνο νά΄χω μέσα μου ‘λίγο’ Φως Χριστού άσβηστο, που μεταμορφώνει την ‘αξημέρωτη νύχτα’ του θανάτου… σε ‘αβράδιαστη μέρα’ ανέσπερης κι’ αθάνατης Ζωής…»!
—————————————
[ 4 ] Αυτές τις μέρες, πέρασε στην ‘άλλη όχθη’ (αιωνιότητα) ένας καλός φίλος, αγαθός Χριστολάτρης με άριστη Θεολογική και Νομική κατάρτιση. Ήταν ευφυής και αγνός ιδεολόγος, γενναίος αγωνιστής (τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο), στρατευμένος έμπρακτα κατά των δυνάμεων του σκότους και με έντονη δράση προς αφύπνιση της αδιάφορης κοινωνίας, για θέματα Πνευματικά και Εσχατολογικά… που ξεδιπλώνονται συνέχεια μπροστά μας. Το βιολογικό τέλος (που σηματοδότησε και την αρχή της μεταβιολογικής του ζωής…) τον βρήκε αιφνίδια και παράκαιρα… στα 44 του χρόνια, ν’ ασχολείται ‘αμετροεπώς’ με θεματολόγιο… που άφησε πίσω του οριστικά, αφού εκεί που βρίσκεται τώρα, δεν θα ξαναχρειαστεί ν’ ασχοληθεί ποτέ πια μ’ αυτό…! Γιατί, σ’ εκείνη την υπερκόσμια ζωή… οι ‘προτεραιότητες’ ιεραρχούνται διαφορετικά… κι’ όσο γρηγορότερα το αντιληφθούμε αυτό στον ‘εδώθε του θανάτου’ βίο… τόσο ταχύτερα, επιτυχέστερα και πληρέστερα θα εναρμονιστούμε -ήδη απ’ αυτόν τον κόσμο- προς την ‘εκείθε του θανάτου’ ζωή…!
—————————————
[ 5 ] Το διαστροφικό ‘όνειρο’ του παγκάκιστου Κοσμοκράτορα… είναι να ‘χαράξει’ το σύμβολο της κυριαρχίας του ΕΠΑΝΩ μας: επάνω στο σώμα και στην ψυχή μας! Όσο η ‘αριθμοποίηση’ της ύπαρξής μας παραμένει μόνο στα χαρτιά, έχουμε μια σχετική ελευθερία για ν’ αναβαθμίσουμε την πίστη μας και να βελτιώσουμε τη σχέση μας με τον πανάγαθο Παντοκράτορα Θεό, η ακατανίκητη Δύναμη του Οποίου θα μας προστατέψει από τα επερχόμενα κακά… αν αρχίσουμε να το ζητάμε προσευχητικώς ολόκαρδα κι’ αδιάκοπα…!
