Φεύγει σαν χθες, στις 26 Σεπτεμβρίου του 2000. “Μπαμπά, μη μου λες να φύγω! Η θάλασσα είναι σπαρμένη πτώματα” Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια(δια τηλεφώνου) του 19χρονου επιβαίνοντα στο πλοίο “Εξπρές Σάμινα”, Στρατιώτη Πεζικού, Βασίλη Ραχούτη που έχασε τη ζωή του στην προσπάθειά του να σώσει ένα βρέφος που τελικά έσωσε, έχοντας σώσει νωρίτερα τη μητέρα του βρέφους και πολλούς άλλους επιβαίνοντες μαζί με τους υπόλοιπους στρατιώτες-επιβάτες του πλοίου. Ένα πλοίο ακατάλληλο για πλεύση- έναν χρόνο πριν αποσυρθεί-, μπαίνει στη θάλασσα παρά τις αντίθετες συστάσεις περί ακαταλληλότητάς του, τα καιρικά φαινόμενα ακραία (8 μποφόρ), μη λήψη των μέτρων ασφαλείας (εκτός των άλλων) για να μην εισέλθει νερό• πλοίαρχος, υποπλοίαρχος κ.α. επιδεικνύουν τραγική ανευθυνότητα, οι οποίοι καταδικάσθηκαν μετέπειτα. Το πλοίο λόγω πρωτοφανούς κι αδικαιολόγητης αμέλειας του κυβερνήτη/πλοιάρχου του κι όχι μόνο προσκρούει στις νησίδες Πόρτες 2 ν.μ. έξω από την Παροικιά (πρωτ. Πάρου) και βυθίζεται μέσα σε 25 λεπτά από την πρόσκρουση. 81 νεκροί από τους 533 επιβαίνοντες,-ουσες(472 +61 πλήρωμα).
Βασίλης Ραχούτης: ο ήρωας στρατιώτης που πέθανε σώζοντας, ζωές στο ναυάγιο του Εξπρές Σάμινα πριν 22 χρόνια
