Το καθεστώς Ερντογάν, το οποίο αναβάθμισε δραματικά τον τουρκικό επεκτατισμό σε όλα
τα μέτωπα, επιχειρεί να εκτρέψει την επίλυση και του Κυπριακού από την θεσμοθετημένη
πορεία του, στο πλαίσιο των συνομιλιών υπό του ΟΗΕ για μία Διζωνική και Δικοινοτική
Ομοσπονδία και να νομιμοποιήσει την εισβολή και την 47χρονη κατοχή του 37% της κυπριακής
επικράτειας, με την πρόταση-καραμέλα, των δύο ανεξάρτητων κρατών!
Το τουρκικό θράσος και η αλαζονεία είναι απύθμενη! Αφού τορπίλισαν την προοπτική
επίλυσης και επανένωσης με την παράνομη και ουδαμώς αναγνωρισμένη «ανακήρυξη
ανεξαρτησίας» των κατεχομένων, το 1983, στη συνέχεια, βασιζόμενοι στο αξίωμα «μακάριοι οι
κατέχοντες», και εκμεταλλευόμενοι την ειλικρινή διάθεση της νόμιμης Κυπριακής Δημοκρατίας
και των Ελληνοκυπρίων να δουν και πάλι ενωμένη την πατρίδα τους, πρόβαλαν επί δεκαετίες
μαξιμαλιστικούς όρους και διχοτομικές ρήτρες, ώστε να καταρρέουν οι διαδοχικοί γύροι
διαπραγματεύσεων, να υπάρχει αφόρητη κόπωση στους ξένους διπλωμάτες μεσολαβητές, και
έτσι οι Τούρκοι να παγιώνουν τα κεκτημένα της κατοχής, να διπλασιάζουν τον πληθυσμό τους
μέσω του παράνομου εποικισμού και να ξεπουλάνε τις παράνομα κατεχόμενες ελληνοκυπριακές
περιουσίες, σε κακόβουλους ξένους. Κυρίως δε, να απονευρώνουν ψυχολογικά κάθε προοπτική
λύσης, τόσο στο φρόνημα των Ελληνοκυπρίων όσο και στις προσπάθειες του διεθνούς
παράγοντα. Ο τελευταίος, έτσι κι αλλιώς, έγερνε με έναν κυνικό «ρεαλισμό» υπέρ των
προνομιακών όρων για την «διασφάλιση» των Τουρκοκυπρίων, σαν να μην βρίσκονταν οι
υπέρτερες κατοχικές δυνάμεις, στη Β. Κύπρο, οι έποικοι, αλλά κυρίως, σε απόσταση αναπνοής οι
τουρκικές ακτές που παρείχαν ασυναγώνιστο στρατιωτικό πλεονέκτημα για την ασφάλεια των
Τουρκοκυπρίων!
Επί 47 χρόνια η τουρκική τακτική κατέτεινε στην υπονόμευση κάθε δίκαιης και βιώσιμης
μορφής Ομοσπονδίας, στην ενίσχυση της εξίσωσης της πλειοψηφίας του 80% των
Ελληνοκυπρίων με το 18% των αυτοχθόνων Τουρκοκυπρίων μέσω διαφόρων απαιτήσεων
«πολιτικής ισότητας», για να φθάσουμε σήμερα στην θρασύτατη «κυριαρχική ισότητα» που
αποτελεί την πρώιμη νομιμοποίηση μελλοντικής απόσχισης του τουρκοκυπριακού ομόσπονδου
κρατιδίου!
Δικαίωμα βέτο, υποχρεωτική ψήφος και των Τουρκοκυπρίων, εκ περιτροπής Προεδρία, και
τόσα άλλα αντιδημοκρατικά προαπαιτούμενα στο μελλοντικό Κυπριακό Σύνταγμα, που εκτός
από δυσλειτουργικά και διχοτομικά, ήταν ανατρεπτικά της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας
και την αξιοκρατίας, και απολύτως ασύμβατα με ένα σύγχρονο κράτος, ισότιμο μέλος του ΟΗΕ
και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι Τούρκοι, επιβάλλουν επιτακτικά τις θελήσεις τους στους Τουρκοκυπρίους, αναιρώντας
κάθε προοπτική λύσης και επανένωσης. Η διακηρυγμένη στρατηγική αξία της Κύπρου για την
Τουρκία, αποκλείει κάθε δίκαιη και βιώσιμη μορφή επανένωσης, ακριβώς γιατί η Τουρκία δεν
θέλει λύση αλλά νομιμοποίηση της διχοτόμησης και επιπλέον έλεγχο (μέσω μίας νόθας
Συνομοσπονδιακής λύσης, ή λύσης δύο κρατών), του νοτίου ελεύθερου τμήματος της νήσου και
των Ελληνοκυπρίων και κάρπωση των πλεονεκτημάτων που προέρχονται από την ένταξη της
Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και των αποθεμάτων υδρογονανθράκων που κρύβει η
ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τέλος, η μακρά ατελέσφορη πορεία των «διακοινοτικών διαπραγματεύσεων» για το
Κυπριακό, αποδεικνύει την διαπιστωμένη κακόβουλη και αντισυμβατική μεθόδευση και τακτική
των Τούρκων να κεφαλαιοποιούν όλα τα διαπραγματευτικά κέρδη τους, χωρίς να δέχονται το
ίδιο για τις όποιες θετικές θέσεις εξασφάλισαν οι Ελληνοκύπριοι σε προηγούμενο
διαπραγματευτικό γύρο. Πρώτα θέλουν την γραπτή αποτύπωση των θετικών ρυθμίσεων για τους
ίδιους, μεταθέτοντας για το τέλος τις δικές τους αναμενόμενες υποχωρήσεις! Χαρακτηριστικά
παραδείγματα είναι το εδαφικό σκέλος της διζωνικής λύσης, όπου το 8-9% της κατεχόμενης
περιοχής που θα παραχωρήσουν (ίσως) στην Ελληνοκυπριακή Ζώνη, θα συζητηθεί και θα
αποφασισθεί στο τέλος της διαπραγμάτευσης, αφού θα έχουν λυθεί όλα τα άλλα ζητήματα που
τους αφορούν: η ασφάλεια, το συνταγματικό, η Προεδρία, το βέτο, η υποχρεωτική ψήφος, τα
χρονοδιαγράμματα, το Πολιτειακό (συνέχεια ή κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας), κ.λπ.
Επίσης, τα θεμελιώδη ζητήματα για τους Ελληνοκυπρίους όπως η αποχώρηση των
τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων (που πρέπει να είναι άμεση ή ταυτόχρονη με την υπογραφή
της λύσης ή πάντως με σύντομο ρητό χρονοδιάγραμμα μεταβατικού χαρακτήρα), διαιωνίζονται
και μεταφέρονται από γύρο σε γύρο συνομιλιών, θυμίζοντας «κινούμενη άμμο»! Το ίδιο ισχύει
και για την (απαράδεκτη) συνέχιση του αναχρονιστικού καθεστώτος των τριών εγγυητριών
Δυνάμεων, που είναι αδιανόητο για ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο και διεθνώς αναγνωρισμένο
κράτος, που είναι επιπλέον μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Η τουρκική κουτοπονηριά και θρασύτητα, αλλάζει σε κάθε γύρο την βάση των
διαπραγματεύσεων (όπως τώρα με τα δύο ανεξάρτητα κράτη στην Κύπρο), ώστε, θολώνοντας τα
νερά, να αφήνει πίσω όλα τα κεκτημένα των Ελληνοκυπρίων!
Εάν η Τουρκία επιμείνει στη νέα τακτική των δύο κρατών, η Κυπριακή Κυβέρνηση θα
πρέπει να την καταγγείλει και να αποσυρθεί ως εκ τούτου από τις διαπραγματεύσεις.
Ταυτόχρονα να διακηρύξει ότι, ασκώντας τα νόμιμα δικαιώματά της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα
μπλοκάρει απολύτως και συνολικά την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και σε συνεργασία με την
Ελλάδα, στο πολιτικό και στρατιωτικό πεδίο οι δύο κρατικοί πυλώνες του Ελληνισμού θα
ετοιμασθούν για κάθε ενδεχόμενο, προβαίνοντας σε δραστικές κινήσεις απέναντι στην Τουρκική
κατοχική αυθαιρεσία μισού αιώνα και επαναφέροντας στον ΟΗΕ και σε άλλους Διεθνείς
Οργανισμούς το Κυπριακό ζήτημα στην αρχική του μορφή ως διεθνούς ζητήματος παράνομης
εισβολής και επί 47 χρόνια συνεχιζόμενης στρατιωτικής κατοχής, ξένης, Ευρωπαϊκής χώρας!
